Vijayendra Temple

ಬೇತಮಂಗಲದ ವಿಜಯೇಂದ್ರ

ಅಕ್ಟೋಬರ್ ಮಾಸದ ಕಡೆಯವಾರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಶನಿವಾರ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಕೋಲಾರದಲ್ಲಿರುವ ಅನೇಕ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿದೆವು. ಮುಂಜಾನೆ ೫ಗಂಟೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ನಾವು ಅನೇಕ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು  ವಿಶೇಷಗಳನ್ನು ದರ್ಶಿಸಿ ಆನಂದಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದಾಗ ರಾತ್ರಿ ೧೦ಗಂಟೆ ಆಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಕೆಲವು ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಆಗಲೆ ಇಲ್ಲ. ಆ ದಿನ ನೋಡಿದ ಸ್ಥಳಗಳು, ದೇಗುಲಗಳು ಬಹಳ ಸುಂದರವೂ ಮನಮೋಹಕವೂ ಆಗಿದ್ದವು. ಅಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಒಂದು ಸ್ಥಳ ಬಹಳವೇ ಆಕರ್ಷಿಸಿತು. ಅದೇ ಬೇತಮಂಗಲ ಎಂಬ ಊರಿನ ವಿಜಯೇಂದ್ರ ದೇವಸ್ಥಾನ.

ಈಗಿನ ಬೇತಮಂಗಲ ಕೋಲಾರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಂಗಾರಪೇಟೆ ತಾಲೊಕ್ಕಿಗೆ ಸೇರಿದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಊರು. ಕೋಲಾರದಿಂದ ೩೦ಕಿ.ಮಿ. ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಮೊದಲಿಗೆ ಈ ಊರಿನ ಹೆಸರು ವಿಜಯಾದಿತ್ಯ ಮಂಗಲಎಂದಿತ್ತಂತೆ. ಆದರೆ ಕಾಲದ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಬೇತಮಂಗಲವೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಿದೆ. ಪಾಲಾರ್ ನದಿಯ ಮೂಲಸ್ಥಳ (ಉಗಮ ಸ್ಥಳ) ಇಲ್ಲಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹಿಂದೆ ನದಿ ಅಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿರುವ ಸೇತುವೆಯನ್ನು ನೀವು ನೋಡಬಹುದು.

ದೇವಸ್ಥಾನವು ಹೊರಗೆ ಕಾಣಲು ಸರಳ ಸುಂದರ, ಒಳಗೆ ಭವ್ಯಭಂದುರ.
ಈ ದೇವಳವನ್ನು ಗಂಗರಸರಕಾಲದಲ್ಲಿನ ಅರಸರು ಕಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಮುಂದೆ ವಿಜಯರಸರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಊರ್ಜಿತಗೊಂಡಿದೆ. ಇಂದಿಗೂ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಪದ್ದತಿಯಲ್ಲಿ ಪೂಜಕೈಂಕರ್ಯಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ.
ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಗರುಡಗಂಬವಿದೆ ಹಾಗು ಪುಟ್ಟ ಗುಡಿಯಿದೆ. ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅಂಗಳಗಳಿವೆ. ಒಳಗೆ ತಿರುಗಿದ ಕೂಡಲೆ ಸುಂದರ ವಿಷ್ಣುಮೂರ್ತಿಯು ಎಲ್ಲರ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಸೊಗಸಾದ ಪುಷ್ಪಾಲಂಕಾರ ಮಾಡಿ ಅರ್ಚಕರು ಪಾಂಗಿತವಾಗಿ ಪೂಜೆಮಾಡುವಾಗ ಎಲ್ಲರ ಮನದಲ್ಲೂ ಭಕ್ತಿಭಾವದ ಅಲೆಗಳು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಇಲ್ಲಿನ ವಿಶೇಷತೆಯೆಂದರೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಭವ್ಯ ಶ್ರೀಮೂರ್ತಿಯು ಕುಳಿತಿರುವ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಸ್ವಾಮಿ ಸಾಲಿಗ್ರಾಮದ ಶಿಲೆಯಿಂದ ಕೂಡಿ ತೇಜೋಮಯವಾಗಿದ್ದಾನೆ.ವರದಹಸ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಬಲಗಾಲನ್ನು ಮಡಚಿಕೊಂಡು ಎಡಗಾಲನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಭೂ ದೇವಿಯರು ನಿಂತಿರುತ್ತಾರೆ ಹಾಗು ಸ್ವಾಮಿಯು ಶಂಖ ಚಕ್ರಧಾರಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಎಷ್ಟು ನೋಡಿದರೂ ಮತ್ತಷ್ಟು ನೋಡಬೇಕೆನಿಸುವ ಆಕರ್ಷಣೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಸ್ವಾಮಿಯ ವಿಗ್ರಹಗಳು ಚಿತ್ತಾಪಹಾರಿಯಾಗಿರುವುದು ನಿಜ.

ಬಲಪಾರ್ಶ್ವದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೋಂದು ಸ್ವಾಮಿಯ ವಿಗ್ರಹವು ಸುಂದರವಾಗಿದೆ. ಐದು ಹೆಡೆಯ ಶೇಷಾಸನ ರೂಢನಾಗಿರುವ ಸಾಲಿಗ್ರಾಮ ಶಿಲೆಯ ಶ್ರೀರಂಗನಾಥನ ಭವ್ಯ ಮೂರ್ತಿಯಿದೆ. ಪಾದತಳದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಭೂ ದೇವಿಯರ ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿಗಳಿವೆ. ಸುಂದರವಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮೂರ್ತಿಗಳಿಗೆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಪಾಂಗಿತವಾಗಿ ಪೂಜೆ ನಡೆಯುವುದನ್ನು ನೋಡುವುದೇ ಒಂದು ಆನಂದ. ಶಾಂತ ಪ್ರಶಾಂತ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಸಾನಿಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಆ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮನವು ಭಕ್ತಿಯ ಅನುಭೂತಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಹೋಗಿದ್ದಂತು ಸತ್ಯ !!

Rangasthala

ರಂಗಸ್ಥಳ

ಲೇಖಕಿ: ರಜನಿ

ಬರಹಕ್ಕೆ: ವಸಿಷ್ಠ

ಸೆಪ್ಟಂಬರ್ ನಾಲ್ಕನೇ ಭಾನುವಾರದಂದು ನಾನು, ನಮ್ಮೆಜಮಾನರು, ನನ್ನ ಮಗ, ಸೊಸೆ ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಆಂದ್ರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಸೀಮಾ ರೇಖೆಯಲ್ಲಿರುವ ಲೇಪಾಕ್ಷಿ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೋಡಲು ಹೊರಟೆವು. 

ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರ ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಇದ್ದಕಿದ್ದಂತೆ ನನ್ನ ಮಗ ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರದಿಂದ ಗೌರಿಬಿದನೂರಿನ ಕಡೆಗೆ ಕಾರನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದ.ನಮ್ಮವರು ಅಚ್ಚರಿಯಿಂದ ಕೂಗಿದರು, ಇದೇನೋ ಈ ಕಡೆಗೆ ಕಾರನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದೆ !! ಎಂದು.

ನಿಮಗೊಂದು ಅಚ್ಚರಿ ಕಾದಿದೆ ಎಂದವನೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲೆ ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಪ್ರಾಚೀನವಾದ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ. ಈ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಅವನು ನೆಟ್ ನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಾಹಿತಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ್ದ. ನಮಗೆ ಯಾವುದೆ ಸುಳುಹು ಕೊಡದೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆತಂದಿದ್ದ. ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರದಿಂದ ಗೌರಿಬಿದನೂರಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ೩ಕಿ.ಮಿ. ದೂರದಲ್ಲೆ ರಂಗಸ್ಥಳ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ಪೌರಾಣಿಕ ಹಿನ್ನಲೆಯಾಗಿ ಒಂದು ಕಥೆಯಿದೆ. ಶ್ರೀರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀರಾಮನು ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಬೆತ್ತದ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಂಗನ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಟ್ಟು, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಶ್ರಿರಂಗಂನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಟಾಪಿಸಲು ತಿಳಿಸಿದ. ವಿಭೀಷಣನು ಅಂತೆಯೆ ಅದನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತಿದ್ದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಪ್ತಋಷಿಗಳು ಅವನನ್ನು ತಡೆದು ಈಗಿರುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ (ರಂಗಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ) ಭೂದೇವಿ ಹಾಗು ನೀಳಾದೇವಿ ಸಮೇತ ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಟಾಪಿಸಲು ಹೇಳಿದರು. ಈಗಲು ನಾವು ಗರ್ಭಗುಡಿಯನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಬೆತ್ತದ ಬುಟ್ಟಿಯ ಆಕಾರದಲ್ಲಿರುವುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. 

Bamboo Basket Base

Ranga of Saligramashile

ದೇವಸ್ಥಾನದ ವಿಶೆಷತೆಯೆಂದರೆ, ಶ್ರೀರಂಗಂನ ಈಗಿನ ಮೂರ್ತಿಯು, ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟನದಲ್ಲಿರುವ ಮೂರ್ತಿಯು ಹಾಗು ಇಲ್ಲಿರುವ ಶ್ರೀರಂಗ ಮೂರ್ತಿಯು ಒಂದೇ ದಿನ, ಒಂದೇ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಟಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. 

ಶ್ರೀರಂಗಮೂರ್ತಿಯು ಸಾಲಿಗ್ರಾಮ ಶಿಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಪಂಚಹೆಡೆಯ ಆದಿಶೇಶನ ಮೇಲೆ ಯೋಗನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿರುವ ಸ್ವಾಮಿಯು ಭೂ , ನೀಳಾ ಸಮೇತನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಕೆಳಗಡೆ ವೈನತೇಯನ ಮೂರ್ತಿಯು ಇದೆ. ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಎರಡೂ ಪಾರ್ಶ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಆಳ್ವಾರ್ಗಳ ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿಗಳು ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಿದೆ. 

ಕಮನೀಯವಾದ ಆಕಾರದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ರೀರಂಗನಾಥನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮನದ ಕಂಗಳಿಗೆ ಹಬ್ಬದ ಔತಣವೇ ಸರಿ !

ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಹೊರಗೆಯಿರುವ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪ್ರಾಕಾರವು ಮನಮೋಹಕವಾದ ಶಿಲ್ಪ ಕೆತ್ತನೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಚಚ್ಚೌಕಾರದ ಕಂಬಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಈ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪವು ವಿಜಯನಗರದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದೆ.

Entrance

Pillared Hall

Homes of the Archakars

Gopuram

Kalyani

ಪ್ರಾಕಾರದ ಒಳಗೆ ಸುತ್ತಲು ಅರ್ಚಕರ ಮನೆಗಳಿವೆ. 
ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹೊರಗಿರುವ ಹಳೆಯ ಗೋಪುರದ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ಗೋಪುರವನ್ನು ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೆ ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಈಶಾನ್ಯ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಪುಶ್ಕರಣಿಯಿದೆ. 

The author with daughter-in-law

ಪ್ರಶಾಂತವಾದ ವಾತಾವರಣವಿರುವ ಇಂತಹ ಸುಂದರ ಸ್ಥಳವನ್ನು ದರ್ಶಿಸಿದ ನಾವೇ ಧನ್ಯರು ಎಂದುಕೊಂಡೆವು.  

ದರ್ಶನದ ಸಮಯ: ಬೆಳಗ್ಗೆ - ೮:೦೦ - ೧೧:೦೦ 
                    ಹಾಗು ಸಂಜೆ: ೫:೩೦ - ೮:೩೦

Kerala- Munnar and Thekkady

Author: Aarabhi 

Photographer: Vasistha

The day I realized why Kerala was called “God’s Own Country”, I was travelling from Munnar to Thekaddy amidst gorgeous valleys.

I craned my neck up, up and up out of the Tempo’s window till my poor neck cramped on me. Centuries old trees with girths bigger than anything I’d seen before were interspersed with lush carpets of emerald green which form the heart of this tea growing area. We encountered countless waterfalls big and small, flashy and subdued around every corner.

A lazy river meandering beside the road was a scene right out of a Hallmark card.

Bright oranges grew bountifully on the slender trees scattered in between the seemingly trimmed tea bushes.

Flaky clouds and smoky mists curled around the hilltops giving tantalizing peeks of the green valley below.  

Passing through cardamom valley filled with cardamom plants and pepper creepers we reached the beautiful jungle lodge of KTDC, Periyar House. It’s a charming stone building shaped like an ‘I’ with the dining and recreational rooms at the back. It sits inside the Periyar Tiger Reserve and is close enough to the actual forest to be considered as a wildlife thrill.

We checked-in to our room and Vashu closed the door. He started chuckling and pointed out the sign on the door’s back. It read: “Caution! Monkey’s crossing!” Apparently, the jungle’s monkeys were quite a menace. They climbed-in through the doors and windows if you were foolish enough to leave the unbarred ones open and cause havoc in the rooms.

After freshening up and making sure the windows were all securely latched, we all decided to go on a small stroll around the lodge. As we stepped out, the guard called out a warning:” Not too far sir! It’s almost dark and it’s not safe out there. What with the elephants wandering around and all! Just keep to the road and don’t wander-off!” Heeding his words, we kept our walk short and hurried back inside to avoid the giant mosquitoes hell bent on sucking us dry.

Having some time on hand and not interested in being cooped up in front of the TV, we decided to check out the recreation room. Much to my disgust I discovered how poor a carom player I was. All in my family were pros, compared to me. My husband won a rousting game of chess against my dad mainly because; everyone (including my five year old niece) was helping my dad.

A restful night later we were up and about early, on our way to the boat ride on Periyar lake right in the middle of the Periyar reserve’s thick forest. We walked to the water’s edge and climbed up to the upper deck and settled into our seats with the bulky life jackets tightly secured.

We began the ride over the calm lake, our eerily silent boat causing barely any ripple on its mirror like surface. The fresh and nippy air blended with my sense of immense peace and awe about the untouched forest around me.

 

We saw a variety of wild birds sunning themselves; perched precariously at the very tips of the skeletal remains of old trees rising like specters from the black water. The guides kept pointing out various animals like otters, tortoises and wild bisons. A few were quite far off and it was hard to spot them. A herd of Sambar deer were grazing on a small island, a floppy eared elephant was lumbering up the tall, grassy slope of a hill and wild boars were chasing after each other on the bank of the lake. It was kerala at its wildest and it was enchanting.

 Supremely satisfied with the experience I decided it was well worth the R.110/- per head cost. All in all, a must do for all nature lovers.











Click here for more pictures on Munnar.

Click here for more pictures on Thekkady.











  

Puliogare Receipe

PULIOGARE RECEIPE:

Ingredients:

1. Puliogare Paste*             2tsp
2. Groundnuts                     2tsp
3. Curry Leaves                   few
4. Dry red chillies                4 or 5
5. White Yellu                    1 tsp
6. Grated Copra                  ½ to 1 cup
7. Rasam Powder*              3 tsp
8. Sesame Seeds               pinch
9. Turmeric                        pinch
10.Salt                              to taste
11.Well cooked rice           1 ½ cup
12.Cooking oil                   to taste




Procedure:

Heat sufficient oil in a pan. Sputter some mustard seeds, add turmeric, groundnuts. Fry a little, then add chillies, puliogare paste, sesame seeds, grated copra, and rasam powder. In that order; one after the other.

Mix this with cooked rice and salt.

Serves 4.* Use Iyengar puliogare paste and rasam powder for best results.

Blessings from My Mother through a Poem

ಲೇಕಖಿ : ರಜನಿ  

ಬರಹಕ್ಕೆ : ವಸಿಷ್ಠ 

ಪ್ರೀತಿಯ ವಶು, ಆರಭಿಗೆ - ಪ್ರಥಮ ವಾರ್ಷಿಕ ವೈವಾಹಿಕ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಕಾಮನೆಗಳು.

ಬಾಳ ಬಟ್ಟೆಯಲಿ  ಶುಭಮುಹೂರ್ತದಲಿ

ನೀವಿಬ್ಬರು ಜೊತೆಯಾದಿರಿ

ವಿವಾಹ ಬಂಧನದಲಿ ಸೆರೆಯಾದಿರಿ

ವರುಷದ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಹರುಷದಲಿ ಕ್ರಮಿಸಿದಿರಿ || ೧ ||

ಹೀಗೆಯೇ ಚಂದದಲಿ ನಿಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಬಂಡಿಸಾಗಲಿ

ಗುರಿ ತಪ್ಪದಿರಲಿ ಹಳಿ ತಪ್ಪದಿರಲಿ || ೨ ||

ಬಾಳ ಬಾಂದಳದಲಿ ಮುದತರುವ

ಅತಿಥಿಯ ಆಗಮನವಾಗಲಿ

ನಲಿವಿನ ಗೆಜ್ಜೆಯ ನಾದ ತರಂಗಗಳೇಳಲಿ

ಸಂತಸದ ಹೊಂಬೆಳಕು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ತುಂಬಲಿ

ಚೆಲುವಿನ ಚಿತ್ತಾರದ ರಂಗು ರಂಗಾಗಲಿ || ೩ ||

ಹಿರಿಯರ ಹಾರೈಕೆಯ ಪರಿಯು

ಒಲವಿನ ಜೋಗುಳದ ಸಿರಿಯು

ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕೂಡಿ ಬರಲಿ

ಗೆಲುವಿನ ಸೋಪಾನವು ಸುಲಭದಲಿ ನಿಲುಕಲಿ || ೪ ||

ಎಂದು ಹಾರೈಸುವ, ಆಶೀರ್ವಾದಿಸುವ

ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ

Kerala: Muthanga

Lovely Muthanga

Author: Aarabhi 

Photographer: Vasistha

“Kee… kee... kee...!”

The shrill shriek of a night bird jolted me awake from a restless snooze. Disoriented, I blearily forced my peepers open only to see nothing but darkness. Unable to decide whether my eyes were open or still closed, I fumbled for my cell phone and squinted at the time. It was 4.30 am and the bloody bus I was aboard was standing still. Annoyed, I poked my dad in the neighboring lumpy torture contraption mistakenly called a seat and asked him what was up. He replied: “It’s night time for the critters, dear. We aren’t allowed to enter the forest from 2.30 to 6 am. We’ll be stuck here at Gundlupet, the edge of Muthanga Wildlife Sanctuary till then.”

Disgruntled, I drifted back asleep and woke up some time later to the bumpy ride of the bus and the  sight of my husband Vasistha fumbling with the dials and knobs of his favorite toy- his Nikon P500 camera. Disappointingly, he couldn’t sight any wild animal in the jungle beside our road. No wonder the awful racket all the traffic on this road were scaring them all off. Not a very auspicious beginning to the trip our family was embarking on for the next 11 days. My husband, in-laws, parents, sister-in-law, her family and I were on a road trip, crisscrossing across 8 districts of Kerala and Rameswaram, Kanyakumari and Madurai in TN.

This trip was planned by Vasistha’s acquaintance Mr. Anil Raj of Cochin. Minutely extremely well planned & covering plenty of places he had allocated us a very good Tempo Traveller & an equally good driver, Sajan.

After a quick bath and coffee at Sulthan Bathery we entered the Muthanga Wildlife Sanctuary for our one hour wild safari. Our tribal guide Suresh dressed in a camouflage green Pro-Wilderness uniform met us at the jeep and off we went merrily into the woods that were as Wordsworth said “lovely, dark and deep”.

Herds of spotted deer in frequent intervals peppered sightings of Sambar deer, wild boars, Gaurs (Indian Bison), and a variety of birds. 

Spotting a group of peahens we all started exclaiming loudly. Shushing us, Suresh explained that two of these birds were in fact male. Our misunderstanding about their sex was, due to the fact that these guys had shed their tail feathers for the rainy season and thus, were indistinguishable from their female counterparts.

Bemoaning the fact that we hadn’t spotted any tigers or such rare animals we had just about given up hope when Vashu called out: “STOP!” 

We screeched to a halt on the muddy road and backed up the jeep. A lone elephant was munching leaves. Overcome with excitement, Vashu reached for the door handle, only to be chastised by Suresh: “It’s a trouble maker Sir! He’ll chase us if you get down. His minimum running speed is 40 kmph; so don’t take any chances.”

We had to be satisfied with a distant look at the majestic animal. This was truly an enriching experience……

Yashwant Deshpande's Drama - "All the Best"

ಲೇಖಕರು:   ರಜನಿ

ಬರಹಕ್ಕೆ:    ಜಗನ್ನಾಥ

ಅಂದು ಒಂದ್ಸಂಜೆ ನನ್ನ ಮಗ ಆಫೀಸ್ನಿಂದ ಬಂದಾಗ ಬಹಳ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡ. ಏನೋ! ಈವತ್ತು ಇಷ್ಟೊಂದು ಖುಷಿ ಕಾಣಿಸ್ತಿದೆ, ನಿನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲೀಂದೆ. ಅವನ ಮುಖ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬೆಳಗ್ತು.

ಅಮ್ಮಾ, ನಾಳೆಯಿಂದ ನಾಲ್ಕು ದಿನ ರಜಾ ಮಜಾಂದ. ಓಹೋ! ಇದಾ ನಿನ್ನ ಉತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ಕಾರ್ಣ ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕವನು ನಿನಗೆ ಅಲ್ ದಿ ಬೆಸ್ಟ್ ಅಂದಾಗ ನನಗೆ ಅಚ್ಚರಿ - ನಾನೇನು ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೀನಾ ಎಂದೆ ಅರ್ಥವಾಗದೆ.

ಅಯ್ಯೋ ಅಮ್ಮಾ ಆಲ್ ದಿ ಬೆಸ್ಟ್ ನಾಟಕದ ಪ್ರದರ್ಶನ ನಡೀತಾ ಇದೆ ರವೀಂದ್ರ ಕಲಾಕ್ಷೆತ್ರದಲ್ಲಿ, ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನನ್ನ ಕರ್ಕಂಡುಹೋಗ್ತೀನಿ ಅಂದಾಗ ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಸಂತೋಷ ಆಯ್ತು. ನಾಟ್ಕ ನೋಡಿ ಬಹಳ ದಿವ್ಸ ಆಗಿದೆ, ನಡೀ ಈವತ್ತೇ ಸಂಜೆ ಹೋಗೋಣಾಂದೆ. ನನಗೆ ರವೀಂದ್ರ ಕಲಾಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನೂ ನೋಡೋ ಹಂಬ್ಲನೂ ಇತ್ತಲ್ವೆ?

ನಾನು, ಮಗ, ಮಗಳು, ಮೊಮ್ಮಗಳು ಎಲ್ಲರೂ ಸಂಜೆ ರ. ಕಲಾಮಂದ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಜೆ ೬=೦೦ ಘಂಟೆ ಷೋಗೆ ಹೋದ್ವು.ಉಚಿತ ಪ್ರವೇಶ ಅಲ್ವೆ. ನಮ್ಮ ಮನೇಯಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರೋಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತ್ರ ಖರ್ಚು ಅಲ್ವೇ.

ಕೇಂದ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡಮಿ ಸಂಸ್ಥೆಯವರು ಉಚಿತ ನಾಟಕ ಪ್ರದರ್ಶನ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ರು. ಸಿನಿಮಾ ಧಾರವಾಹಿಗಳಲ್ಲಿ ನಟಿಸುವ ಬಿ.ವಿ.ರಾಜಾರಾಂ ನಾಟಕದ ರೂವಾರಿಯಾಗಿದ್ದು ಎಲ್ವೂ ಅಚ್ಕಟ್ಟಾಗಿತ್ತು. ಮೂಲ ಮರಾಠೀ ನಾಟಕಾನ ಕನ್ನಡಿಕರಿಸಿ ನಿರ್ದೇಶನ ಮಾಡ್ದ್ದವ್ರು ಯಶವಂತ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಅವರ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ ನಾಟ್ಕ ೬೦೦ ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಂಡಿದೆ ಅಂದ್ರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೆಮ್ಮೆ ವಿಚಾರ ಅಲ್ವೆ.

ಒಬ್ಬ ಕಿವ್ಡ, ಒಬ್ಬ ಮೂಗ, ಒಬ್ಬ ಕುರ್ಡ ಒಂದೇ ಸೂರಿನಡೀಲಿ ವಾಸಿಸ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ. ಮೂರೂ ಜನ ಬಹಳ ಬುದ್ಧಿವಂತ್ರು, ಪ್ರತಿಭಾವಂತ್ರು. ಆದರೆ ಅವ್ರೆಲ್ಲಾ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಅಂಗವಿಕಲತೆಯನ್ನೇ ನೆನೀತಾ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ದುರ್ಬಲರಾಗ್ತಾರೆ. ಅಕಸ್ಮಾತ್ತಾಗಿ ಕುರುಡನಿಗೆ ಒಬ್ಳು ಆದರ್ಶ ಹುಡ್ಗಿಯ ಭೇಟಿ ಆಗ್ತದೆ. ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಮೂವರನ್ನೂ ಭೇಟಿ ಆಗ್ತಾಳೆ. ಅವರ ಪ್ರತಿಭೆ ಗುರ್ತ್ಸಿ ಅವರ ಕೀಳರಿಮೆ ತೆಗೆದು ಜೀವನ್ದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಬರ್ಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸ್ತಾಳೆ. ಅವರೋ ತಮ್ತಮ್ಮ ಮನಸ್ನಲ್ಲಿ ಅವ್ಳು ತನ್ನನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂಥ ಭಾವಿಸ್ತಾ ಅವಳು ಬಂದಾಗ್ಲೆಲ್ಲಾ ವಿಪರೀತ ಸಂಭ್ರಮ ತೋರಿಸ್ತಾ ತಮ್ಮ ಅಂಗದೋಷ ಮರಿಸ್ತಾ ಅವಳ ಒಲುವನ್ನ ಗಳಿಸೋ ತರಾತುರೀಲಿ ಅವರು ಮಾಡೋ ಅಂಗಚೇಷ್ಟೆ, ನಡೆ, ನುಡಿಗಳು ಅದೆಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಮಯವಾಗಿತ್ತೂಂದ್ರೆ ನಮಗೆ ನಕ್ಕೂ ನಕ್ಕೂ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಿಡ್ಕೋಂಡ್ಬಿಡ್ತು. ಇಡೀ ರಂಗಮಂದ್ರ ನಗೆಗಡ್ಲಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು. ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ವೈಖರಿಯೇ ಆ ನಾಟ್ಕದ ಜೀವಾಳ. ಅವರಾಡೋ ಭಾಷೆ ಸೊಗಡು ಅವರು ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ಅಂಗಚೇಷ್ಟೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊಂದುತ್ತಿತ್ತಾದ್ರಿಂದ  ನಾಟ್ಕ ವಿಜೃಂಭಿಸಲು ಸಹಾಯಕವಾಗ್ತಿದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತು.

ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಆ ಮೂವರೂ ನಾಯ್ಕಿಯ ಬಳೀಲಿ ತಮ್ಮ ಒಲುವನ್ನ ಹೇಳ್ಕೊಲ್ತಾರೆ. ಆಗ ಆ ನಾಯ್ಕಿ ಅವರ್ನ ನಿರಾಶೆಗೊಳಿಸೋದಕ್ಕೆ  ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳ್ತಾ ತಾನು ಎರಡೂ ಕಾಲ್ಗಳಿಲ್ಲದ ಒಬ್ಬನನ್ನ ಮದುವೆ ಆಗ್ತಿರೋದಾಗಿ ತಿಳಿಸ್ತಾಳೆ. ಅವರನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿ ಭಾವಿಸಿ ಅವರ ಪ್ರತಿಭೆ ಗುರ್ತ್ಸಿ ಸಮಾಜ್ದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಬರೋಕೆ ಪ್ರೋತ್ಸ್ಶಿಸೋದೇ ತನ್ನ ಉದ್ದೇಶ ಆಗಿತ್ತು ಅಂಥ ತಿಳಿಸ್ತಾಳೆ. ಅಂಗ ದೋಷ ಏನೇ ಇದ್ರೂ ಅದನ್ನೇ ದೊಡ್ದು ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಕೀಳರಿಮೆಯಿಂದ ಬಳಲೋದು ಬಿಟ್ಟು ಇರೋ ಪ್ರತಿಭೆ ಗುರಿತಿಸ್ಕೊಂಡು ಸಾಧನೆ ಹಾದೀಲಿ ಸಾಗಬೇಕು ಅನ್ನೋದನ್ನ ನಮ್ಗೂ (ಸಮಾಜಕ್ಕೂ) ಸಾರ್ತಾಳೆ. ಒಂದು ಸುಂದರ ಸಂದೇಶನ ಹಾಸ್ಯದ ಔತಣದಲ್ಲೇ ಉಣಬಡಿಸಿದೋರು ಯಶವಂತ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಕುರುಡನ ಪಾತ್ರಧಾರಿ, ಕಿವುಡನ ಪಾತ್ರಧಾರಿ (ಸ್ವತಃ ಯಶವಂತ ದೇಶಪಾಂಡೆ) ಹಾಗೂ ಮೂಕನ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು ನಾಟ್ಕಕ್ಕೆ ಜೀವ ತುಂಬಿದ್ರು.

ನಾಯಕಿಯ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ನಟಿಸೋ ಕಲಾವಿದೆ ಮಾಲತಿ ದೇಶಪಾಂಡೆ ಸೊಗಸಾಗಿ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ನಟಿಸಿದ್ರು. ನಾಟ್ಕ ನೋಡಿ ನಿಜ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಆನಂದಿಸಿ ಮನೆ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕ್ದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಹೂನಂತೆ ಅರಳಿತ್ತು.

Photo courtesy : http://naatakapaataka.wordpress.com/

First Birthday After Marriage !!!

Author: Aarabhi

Photography: Vasistha

“Knock, Knock!”

I was surprised to find Sindhu, my sister-in-law, her husband Srikanth and my 5 year old niece, Sameeksha at the doorstep. I smelt a rat as it was 9.30pm and we weren’t expecting anybody at this late hour.

My mother-in-law and we all were just sitting down for a cup of coffee when there was another knock at the door. I walked to it with a goofy expression expecting Vashu to be on the other side. It was my birthday and I was glad he’d been able to get home at least now instead of the 10.30 I was expecting.

On opening the door my excitement dimmed a little seeing him standing there with the lines of tiredness clear on his face. “Could you get me a glass of water?” he asked.

I hurried into the kitchen and turned around to find him sporting an ear-to-ear grin and holding a large cake in his hands!

Samee was running circles around everybody singing the Happy Birthday song. Gloriously surprised and pleased he’d spared time and effort to get the cake; I mirrored his expression as I fetched the knife. No sooner did Samee see the knife, she grabbed it from my hands and sprang forward all a flutter to cut the cake herself.

Noticing there weren’t any candles on the cake; Samee exclaimed “How old are you Mami? 4 or 5?”

All us adults stared at each other’s faces and burst out laughing. Amidst the peals of laughter I replied “No dear! I ‘m not 4, I’m 24.”

“Two-four twenty four?” she asked. 

On receiving a positive reply from me she started clapping and counting- one, two, three…. And so on till twenty four.

Enjoying Samee’s antics and the delicious cake the time passed quickly and soon it was time for her to leave.

Putting on her shoes she hit me with her best punch line to-date “Where’s my gift Mami?”

I stared at her flabbergasted, unsure what she meant by that. It took us all a minute to realize that she meant the return gifts she’d come to expect at the birthday parties she’d previously attended!

All in all, this made up wonderful memories for a rainy day.   

LEPAKSHI - A Beautiful House of GOD

Author: Aarabhi
Pics: Vasistha

 “5 am on a Sunday morning? You’ve go to be kidding me!” I said.

“Yup. Sleep tight. It’s already 11.30 pm and you’ve to be bright eyed and bushy tailed tomorrow!” replied Vasistha.

I huffed and puffed and rolled over hoping I fell asleep soon or I would be all droopy on our trip to the ancient temple at Lepakshi in AP, 125km from Bangalore.

Expecting a steaming sun and a mild morning, Vashu and I set off on our bike in only our T-shirts and jeans and a backpack with plenty of water.

Crossing the signal at Jakkur on the airport road, we could not see even two feet ahead of us. The mist was so dense! Figuring it would all clear in a few minutes as the sun came up, we didn’t think of pulling on any kind of protection.

An hour later, we were paying dearly for our mistake. Vashu’s helmet and his T-shirt were soaking wet. Both of our extremities were numb and Vashu’s hands were frozen stiff to the bike’s handlebars. All my makeup was running down my face and onto Vashu’s pristine white T-shirt.

Don’t get me wrong! It wasn’t raining! All this was due to the mist liquefying on all our belongings and on our bodies.

 

We were forced to stop at a roadside petty shop for some desperately needed warmth from some hot tea and spicy botis.

Braving the elements, we soldiered on till we neared Thirnahalli where within minutes the mists cleared and we were treated to an amazing vista of a long road stretching ahead like the coils of a snake ahead of us.

We stopped at Chikkaballapur for breakfast and drove on the wonderfully smooth NH7 till Bagepalli. Turning left at the check post at Bagepalli we drove for 16km and came upon an awe inspiring Monolithic Nandi.

This Nandi is more than twice a man’s height and is said to be the second largest monolithic Nandi in India. The grounds around the Nandi are well maintained and clean. A small pond with gorgeous pink lilies is a welcome sight among the lawns.

A little further into the village we found the Lepakshi temple built on a rise.

Legend has it that Rama, during the course of his search for his consort Sita, found the dying eagle Jatayu at this place. Jatayu who had sustained injuries in his confrontation with Ravana was breathing his last. Rama asked Jatayu to rise (Le-pakshi) so that he could free his soul. The first word addressed to the bird in Telugu is what the place is known by- ‘Lepakshi’{book ref : Temples of South India by Sunil Vaidyanathan}.

There are three levels of the temple. The main entrance leads to a large outer yard with enclosing walls like a fortress. The next level is a pillared hall and then comes the inner hall which has the garbhagriha with a statue of Veerabhadraswamy. 

One of the strange things about this temple is that the pillars of the outer hall have a queer shape. Roughly triangular, these pillars have a curved concave base. The carvings on each face of the pillar continue around the edges to the next face. These statues are larger than life and seem almost alive.

I was so engrossed in the walls that I had forgotten the roof! Vasistha pointed out the 500 year old frescoes on the ceiling. It is said that the patterns and designs in the carvings and frescoes inspire the famous Lepakshi borders of silk sarees. Made from natural colors, the paintings are vivid and fantastic.

The main deity of this temple, Veerabhadraswamy was called upon to kill King Daksha, the father of Goddess Dakshayini and thus his moorthy is very ugra (angry). The main entrance of the temple is set a little to the left of the garbhagriha. Also, the wall opposite the garbhagriha is very high. All this has been designed to protect the village from the angry gaze of the deity.

The main hall which houses Veerabhadraswamy is again very unusual. The statue of Goddess Dakshayini is carved onto a slanting rock face at an odd angle to the rough hewn granite walls of the inner hall. We can clearly see her only as a reflection in the mirror hung on the wall. She also does not have a separate garbhagriha. There are numerous small garbhagrihas around the main deity. They house many shivalingas and many incarnations of the holy mother.

The largest of these garbhagrihas is strangely unsymmetrical with no deity or even a ledge in it. Another weird feature is a magnificent Ganapathy carved into a rock which is at an angle of around 40° with the wall. So, you have to turn into a corner to see the Ganesha!

Stepping out into the outer courtyard we could see a huge linga carved out of a single granite boulder resting on a beautifully detailed seven headed serpent.

One more special feature here is a giant footmark sunk in stone whose big toe is always full of water. It is said to be Lord Rama’s. Wondering about the physique of the owner of this large footprint, we wandered around to the front hoping to catch a few more shots on our cam. Snapping away on our camera, we did not realize we were running low on our battery and it soon died on us. Thankfully we had covered most of the temple by then.

Disappointed that we couldn’t stay longer, we trudged back home with fond memories and vowed to come again better prepared.

Jumbo Love

Our next stop was Pinnawela. The elephant orphanage here is one of its kind in the world.

Among the Giants

Minefield victim

The inhabitants are the sick, orphaned, wounded and maimed. Take the three legged jumbo, for example. He lost his leg in a mine field blast a few years ago. Unable to survive in the wild, he was brought here to be nursed back to health. He even had a prosthesis fixed up using the funds donated by a wealthy European. Unfortunately, the leg didn’t stay put. Now, he manages with a limp.

Fun and frolic in the river

There are 70 odd elephants in the orphanage.The funds for the food, hygiene, and health requirements are generated from the entrance fees of the place and from the sale of exquisite craft products such as paper, coasters, elephant figurines etc. made from, hold your breath, elephant dung!

For more Pics visit : ElephantOrphanage and ElephantDungShop

                                                                                                                  To Be Contd...